در این مقاله قصد داریم خیلی ساده به این موضوع بپردازیم که چه پارچه هایی برای مانتو و شلوار اداری خانم ها مناسب تر هستند. برای این که به این سوال پاسخ دهیم لازم است بررسی کنیم که مانتو و شلوار های اداری باید دارای چه خصوصیاتی باشند.
1-شکیل و رسمی بودن:
مهمترین تفاوت بین مانتو روزمره و اسپرت با مانتو اداری در نگاهِ ظاهری، رسمی بودن آن است. در نتیجه پارچه هایی که برای مانتو اداری استفاده می شوند باید به اندازه کافی رسمی باشند. شق و رق و شیک با ریزش مناسب روی تن قرار بگیرند.
2-مقاومت پارچه:
لباس های اداری جهت پوشیدن در محل کار است. یعنی این لباس ها به طور متوسط روزانه 8 ساعت پوشیده می شوند. لذا باید از پارچه هایی استفاده شود که دارای مقاومت بسیار بالایی است. لباس های اداری که این خصوصیت را دارند حداقل 6 ماه عمر می کنند؛ در نتیحه با دو بار خرید لباس در سال می توان نیاز به لباس اداری را مرتفع نمود.
3-انعطاف و نرمی پارچه:
اگر پارچه خشک و غیر قابل انعطاف باشد، امکان تحرک لازم برای کارمند را می گید. در نتیجه یکی از شروط یک پارچه اداری خیلی خوب وجود نرمی، لطافت و از همه مهمتر مقداری لاکرا (کش) در پارچه است تا راحتی لازم را برای استفاده کننده فراهم آورد.
4-برودت هوا:
بافت پارچه باید به نحوی باشد که هوا به خوبی رد و بدل شود و احساس گرمی و خفگی به مصرف کننده ندهد. جنس پارچه و درصد پایین استفاده از فلامنت یا نایلون در پارچه به این امر کمک می کند.
5-اتوپذیری پارچه:
حتماً دیده اید لباس هایی را که با یک بار نشست و برخواست چروک می شوند. این پارچه ها مناسب لباس اداری نیستند. حتی اگر خیلی مرتب و منظم باشید و هر روز لباس خود را اتو کنید، هنگامی که سر کار هستید نمی توانید این کار را انجام دهید. در این بین پارچه هایی هستند که حتی نیاز به اتو ندارند. پس از آب کشی و با آویزان کردند صاف می شوند.
خلاصه:
تا اینجا به برخی از ویژگی هایی که برای پارچه های اداری لازم است اشاده شد. شکیل و رسمی بودن، مقاومت، داشتن کش، برودت هوا و اتوپذیری. اما صد در صدِ این ویژگی ها در یک پارچه قرار نمی گیرند. به عنوان مثال وجود لاکرا کیفیت و مقاومت را پایین می آورد و در عوض راحتی را زیاد می کند. یا وقتی اتو پذیری خیلی بالا باشد و یا نیاز به اتو نداشته باشد، به این معنی است که در پارچه از مواد مصنوعی زیاد استفاده شده است و نخ و مواد طبیعی کمتری دارد، در نتیجه برودت هوا را کم می کند و بالعکس.
در نتیجه باید پارچه هایی را انتخاب نمود که با خصوصیات مطرح شده در یک تعادل قرار گیرند. پارچه هایی که در لباس های اداری استفاده می شوند و مقایسه فاکتور های اعلام شده را در جدول مقایسه ای زیر مشاهده می فرمایید. (اعداد به صورت تجربی و فقط جهت مقایسه است)
حالا می‌توانیم پاسخ سوال ابتدای بحث را بدهیم:
فاستونی فیونا و آلپاکا:
فاستونی از جمله پارچه هایی است که در لباس های اداری چه زنانه و چه مردانه بسیار استفاده می شود. البته فاستونی که در لباس‌های زنانه مورد استفاده قرار می‌گیرد دارای کش و لطافت بیشتری است.
پارچه ای با مقاومت قابل قبول، راحتی و کش بالا، پلی استر نسبتاً زیاد و در نتیجه اتوپذیری بالا که حتی شاید بتوان این طور گفت که حتی نیاز به اتوکشی ندارد.
این پارچه رایج ترین پارچه ای است که در تولید لباس های اداری زنانه و مردانه مورد توجه قرار می‌گیرد. ویژگی دیگر این نوع پارچه ریزش مناسب و رسمی و شکیل بودن آن است.
همان طور که مستحضرید به دلیل این که پارچه های اداری می بایست شکیل و رسمی باشند معمولاً خنک نیستند. ولی این پارچه به نسبت سایر پارچه ها خنک تر است و در چهار فصل سال می توان از آن استفاده نمود.
طرح هایی که در این پارچه استفاده می‌شود معمولاً ساده و راه راه است و طرح های پیچیده در این پارچه خیلی دیده نمی‌شوند. ولی تنوع رنگی نسبتاً خوبی دارند. طیف های مختلف آبی و سرمه ای، مشکی، سبز، قهوه ای، طوسی و نخودی از جمله رنگ‌هایی است که در فاستونی های اداری مورد توجه مخاطبین قرار می گیرد.
پیردوپل:
توضیحاتی که در مورد فاستونی ارائه شد در پیردوپل هم صدق می‌کند. یعنی شباهت بسیار زیادی به هم دارند. تفاوت‌ها بین این دو پارچه بسیار کم است.
در مجموع پیردوپل از تمامی پارچه‌هایی که در لباس اداری مورد استفاده قرار می‌گیرند بهتر است. تفاوت اصلی پیردوپل با فاستونی معمولاً در بافت پارچه است. پارچه‌های پیردوپل سبک و معمولاً طرح دار هستند. البته طرح‌هایی که با دقت قابل مشاهده هستند و شکیل و رسمی بودن کارها را زیر سوال نمی‌برند.
کرپ:
نخ بیشتری نسبت به سایر پارچه‌ها دارد. کرپ پارچه‌ای نسبتاً ضخیم است و بیشتر برای مشتریانی مناسب است که خوش پوش بودن عامل چیره در تصمیم گیری برای خرید یک مانتو اداری است.
این پارچه بیشتر مناسب برای پاییز و زمستان است و برای فصل‌های گرم و مناطق گرمسیر چندان توصیه نمی‌شود.
